VIZSLA
Piękne, ciepłe brązowe oczy o kochającym wyglądzie, ale z nieco psotnym blaskiem w tle, chętne i uważne spojrzenie, z tęsknotą za dziką naturą ...
Leniwy, rozciągający się w domu przy gorącym piecu lub na kanapie, bez końca spragniony głaskania, ale w mgnieniu oka mogący zamienić się w wybuchową energię, z niekończącym się galopowaniem w polu, w palącym słońcu lub rześkim śniegu ...
Z jednakową pasją kochający pracę w wodzie
Ale też z nieskazitelną cierpliwością w oczekiwaniu, uwagą i skupieniem przy tropieniu ...
Nieustannie radosny. Przyjaciel nasz, naszych przyjaciół i dzieci... Z niewyczerpaną cierpliwością dla dzieci w „stadzie”, z radosną wytrzymałością na pociąganie za uszy dotykiem dziecięcych dłoni (ze względu na ukochanego Pana), ale też dumny i odważny przed złymi zamiarami innych, aby chronić swoich domowników...
Lekka elegancja i wybuchowa energia, niekończąca się dobroć i wytrzymałość, wieczne pragnienie polowania, oto Vizsla !
Nie możesz po prostu nie kochać tej rasy.
Vizsla czci swojego właściciela, jego głównym celem jest spełnienie wszystkich jego życzeń. Spowodowane to jest przez dwie podstawowe cechy: łatwość adaptacji i łatwość uczenia się.
Dzięki temu charakterowi rasy rośnie liczba ich wielbicieli. Są znane, kochane i hodowane w wielu miejscach na świecie.
Wszechstronność węgierskiej Vizsli charakteryzuje się tym, że pasuje do różnych zastosowań, warunków mieszkaniowych i potrzeb. Oprócz tego, że jest używany jako zwierzę domowe i pies myśliwski - jako główny profil, pojawia się również na zawodach agility, pokazach psów obronnych, stróżujących, jako pies przewodnik, a nawet jako pies terapeutyczny, który pomaga chorym dzieciom.
Vizsla stał się psem myśliwskim współczesności.
To wszystko co było powodem, że został stworzony jako rasa służyło i służy rozrywce i relaksowi ludzi.
Jakie czynniki przyczyniły się do sukcesu węgierskiej Vizsli w pokonywaniu przeszkód podmiotowości historycznej, gospodarczej, politycznej i ludzkiej? Jak mógł wygrywać z zagranicznymi konkurentami?
Charakter wyżła węgierskiego tj. cechy takie jak inteligencja, łatwość uczenia się i doskonały instynkt łowiecki, jednocześnie jako niezastąpiony pies rodzinny spowodował, że zaadoptował się on również doskonale we współczesnych czasach, na różnych polach działalności człowieka.
Na przestrzeni wieków, ze względu na swoje łowieckie przeznaczenie Vizsla, mieszkał blisko mężczyzny, głównie w pobliżu głowy rodziny, więc jego sytuację uznano za uprzywilejowaną. Ale nie o to chodziło. Ważniejszy niż efekt uprzywilejowanej roli był proces podobieństwa, który był prawie niezauważalny, ale mimo to utworzony między węgierskim psem a kochającym Vizsla a jego Panem.
Zdolności myśliwskie Vizsli są wynikiem celowej pracy hodowlanej z prawidłowym stosowaniem systemów pomiaru wartości hodowlanej.
Rasa została stworzona do pracy, a także uległa poprawie w tym aspekcie w ostatnich dekadach minionego wieku.
W XIX wieku namiętni hodowcy mogli kłaść większy nacisk na kształtowanie wymagań estetycznych przy jednoczesnym zachowaniu dobrych walorów użytkowych. Rozpoczęły się prace nad homogenizacją rasy i ustaleniem idealnego typu.
Korzenie, które stanowiły podstawę genetyczną rasy, sięgają złotego wieku polowań. Charakter polowania, cechy charakterystyczne tego obszaru, obfitość dzikiej fauny i flory, a także arystokracja kontynentalna wymagały od Vizsli wszechstronności w pracy. Rozpoczęły się stałe testy żółtej węgierskiej Vizsli. To wyzwanie trwa do dziś. Chociaż okoliczności uległy ogromnej zmianie, zmieniły się metody polowania, a nawet trudności z utrzymaniem psa w mieście oraz coraz mniej wolnego czasu i zapracowanie ludzi.
Vizsla ma silne cechy wrodzone determinujące jego talent do polowania, aportowania, szybkiego uczenia się, nawet poprzez naśladownictwo. Jego proces szkolenia trwa dużo krócej niż innych ras wyżłów.
Chętnie aportuje zarówno to co miłe dla psa tj. bażnty, kaczki, kuropatwy, zające a także to co niemiłe, czyli drapieżniki np.lis.
Jest utalentowany, pracowity i empatyczny. Nie osiąga sukcesu dzięki mechanicznemu wyuczeniu, lecz dzięki swojej „wrodzonej” zdolności, niezwykłej chęci do pracy i współpracy ze swoim Panem.
Jako pies potrzebuje dużej konsekwencji w wychowaniu i utrzymaniu dyscypliny, w innym przypadku jego entuzjastyczność może stać się uprzykrzeniem dla domowników. Nie można go traktować jako domowej maskotki tzw. "psa do kochania".
Trzeba pamiętać, że przede wszystkim jest to wyśmienity pies myśliwski i trzeba umieć to uszanować.
Wymienione do tej pory cechy mają ogromną wartość, która zabezpieczy przyszłość Vizsli i dlatego można ją słusznie nazwać współczesnym psem myśliwskim.
W Polsce obecnie obserwuje się duży wzrost popularności tej rasy. Niestety każda moda ma negatywny wpływ na jakość hodowanych psów. Jak grzyby po deszczu powstają nowe hodowle.
A prawda jest taka i znana jest od stuleci, że dopiero wtedy poznajesz swojego psa, kiedy zaczynasz z nim pracować.
W związku z tym poprzez rozmnażanie podyktowane modą, ogólnie rozumiana hodowla zaczyna zbaczać na manowce i pojawia się dużo osobników słabej jakości, najczęściej pojawiają się problemy ze słabą psychiką lub agresją. Takie psy nigdy nie powinny zostać użyte do hodowli.
Ja osobiście uważam, że najważniejszą rzeczą w hodowli jest utrzymanie prawidłowej psychiki u psów. Jest to zdecydowanie ważniejsze niż tylko ciągłe dążenie do wyhodowania psa idealnego pod kątem eksterieru. Pod hasłem „prawidłowa psychika” kryje się bardzo wiele aspektów. Jest to zrównoważona psychika i wszystko to, co każdy wyżeł musi mieć aby można było nazwać go wyżłem. (stójka, stylowe chody w polu, pasja, chęć do aportu, łatwość w szkoleniu i to wszystko o czym pisałam wyżej).
Prawidłowa hodowla opiera się na doskonałej znajomości rasy, genetyki i wiedzy biologicznej. Jest to postawienie sobie celu, dążenie do ideału w każdym obszarze opisanym we wzorcu FCI, bez względu na koszty. Jest to prowadzenie selekcji wśród wyhodowanego potomstwa, testowanie i pozostawianie do dalszej hodowli tylko wybitnych osobników, przy zachowaniu optymalnych warunków, zapewniających im prawidłowy rozwój pod względem psychicznym i fizycznym. Tego nie da się zrealizować nie mając w hodowli wielu psów. Jest to ogromny wysiłek i nieustanna praca, to także życie obarczone wieloma wyrzeczeniami. Można powiedzieć, że nie jest to zajęcie dla normalnych ludzi.To po prostu trzeba kochać i tym żyć.
Każdy miot powołany do życia powinien być przemyślany pod kątem całego rodowodu ojca i matki, tak aby potomstwo przewyższyło jakością poprzednie pokolenie.
